Fred Uhlman: Forsoningen, 95 sider
Han kom inn i mitt liv i februar 1932 og forlot det aldri siden.
Forsoningen tek for seg eit vennskap midt i framveksten av nazismen. Hans Schwartz fortel om sitt møte med Konradin von Hohenfels. Faren til Hans er jøde, farfaren er rabbiner. Konradin er son av ein greve. Begge er 16 år gamle. Saman knyttar dei eit sterkt og intenst vennskap.
Dette er ei nydeleg, nydeleg bok. Boka er skriven med eit rørande og stillferdig språk. Det kjendest som eg var eit taust vitne til ein løyndom som har fulgt ein mann heilt til døden. Romanen er svært kort, fort gjort å lese, men forteljinga vil følgje meg desto lenger. Fred Uhlman var ein tysk-britisk målar og forfattar. Forsoningen er den einaste boka han har skrive, noko som gjer ho kanskje enda meir dyrebar.
Eg har ikkje meir å seie. Anbefalast varmt!
.png)
6 kommentarer:
Jeg kan ikke si annet enn at jeg er helt enig. Dette er en av de beste romanene jeg har lest noensinne. Historien vekket en hel rekke følelser - alt fra sorg til forskrekkelse til sinne til håp - og jeg følte dem alle veldig sterkt. Det er sjelden jeg får en slik følelsesmessig reaksjon på en bok. Den er nydelig og brutal, til tross for (eller heller på grunn av) det stillferdige språket.
Jeg er enig med deg! Dette er en perle av en bok! Den berørte meg dypt inn i sjelen!
Var innom bloggen din i går, og da jeg så "nå leser jeg"-boka fikk jeg grøsninger over hele meg! -For så god er den nemlig! Av og til strekker ikke ord til, den er som du selv skriver: "Nydelig, nydelig"... :)
helt enig, denne er nydelig. En av mine absolutte favoritter av alle bøkene jeg har lest!
Etter å lest din bokomtale og alle de andre sine anbefalinger vil jeg svært gjerne lese denne boken:)
Eg skjønner at eg må lese denne, eg også.
Legg inn en kommentar