Jippi! SINNE er finalist i Årets ulest!

 

Hurra! "Sinne" har kome heilt til finalen i litteraturkonkurransen Årets ulest. Dette er så kjekt! Eg er superglad, om må takke alle dei fine folka som har stemt meg vidare. Dette betyr mykje for meg. Temaet ADHD står meg nært. Ungdomsbøker enda nærmare. For ikkje å snakke om nynorsken. Det er heile TO nynorskbøker i finalen no. Det er så kult!

Å bli løfta fram og få litt ekstra merksemd er gull, for det er ikkje lett å bli lagt merke til i mylderet av bestseljarar, ranslar og pennalhus i bokhandlane. Heldigvis finst sosiale media, og lesande som går utover topplistene når dei skal finne den neste boka. Så får også dei mindre kjente bøkene ein sjanse.

I finalerunden er vi to bøker att i kategorien Barn og ungdom. Det er altså 50/50 sjanse for at boka mi går til topps. Eg skal ikkje nekte for at det hadde vore skikkeleg stas å vinne, men eg har ein verdig konkurrent og eg skal tole å tape for henne. Boka til konkurrenten min heiter "Ubetydelig, men redd" og er veldig fin. Sjekk den ut, om du ikkje allereie har gjort det. 

Meiner du at "Sinne" fortener å vinne, så blir eg sjølvsagt superglad om du har lyst til å stemme på meg. Det gjer du via Årets ulest sin profil på Instagram her. Avstemminga opnar måndag 10. januar, og du har lov til å gi 1 stemme om dagen fram til midnatt onsdag 19. januar. Finalen er i Oslo 27. januar. Det blir nok digitalt, men åh, så gøy det hadde vore om restriksjonane gjer det mogleg å få lov til å reise dit. 

Igjen; TUSEN TAKK til alle som har stemt på meg, og gratulerer til dei andre nominerte. Dette blir spennande!

Biletet har eg henta frå Kulturplot. Trykk her om du vil lese pressemeldinga. 

"Sinne" er delfinalist i Årets ulest

Jippi! Av fleire hundre nominerte, har Sinne blitt stemt fram som delfinalist i kategorien Barn og ungdom i Årets ulest. 

Konkurransen er arrangert av Bookis, og har som mål å løfte fram "uoppdagete forfattere som er lest og likt av flere, men som av ulike grunner ikke har nådd ut til den store lesergruppen enda". 

Tusen takk til dei som har stemt fram boka mi, og til juryen, som har siste ordet. Eg er superhappy! 

I løpet av november skal dei seks nominerte i kvar kategori bli til to, og da treng eg DI stemme. Det er mogleg å gi ei stemme om dagen fram til 21. november kl. 16. Eg blir kjempeglad om du har lyst til å gi ei stemme til Sinne. For å stemme trykker du på lenka her: 

https://www.instagram.com/arets_ulest/

I høgdepunkta finn du den rosa sirkelen der det står Barn og ungdom - der trykker du JA når du ser bilete av meg. 

@bookisofficial  @arets_ulest  

Fint intervju i lokalavisa

 

Vinnar av Bokbloggerprisen 2020

Omg! Sinne er vinnar av Bokbloggerprisen 2020 i kategorien ungdomsbok. Eg er så stolt og glad. Mållaus, rett og slett. Dette siste 1,5 året har vore ein einaste lang fest av omtalar og tilbakemeldingar, og det gjer meg så uendeleg glad at Sinne har blitt så godt mottatt. 

Juryen i Bokbloggerprisen skriv mellom anna at Sinne vann "til tross for at et stort antall bloggere har erklært seg inhabile både i nominasjon og stemmerunde og ikke nominert eller stemt på boka". Tenk at Sinne likevel stakk av med sigeren. Jippi! 

Tusen takk til alle som har stemt på boka mi, og gratulerer til medvinnarane Tore Renberg og Ragnhild Holmås, som vann i kategoriane årets roman og åpen klasse, med Tollak til Ingeborg og Men du ser ikke syk ut. Det er to fantastiske bøker som eg tilrår på det varmaste. Eit ekstra hurra for at to av tre vinnarar er nynorskbøker. (Ja, det må jo nemnast.)

No blir det fest!

Det er ingen skam å snu. Men visst er det spektakulært på toppen.

 Eg begynner å få sansen for friskriving. Denne gongen handlar det om den lange vegen mot målet.

Eg liker å tenke at der borte, over fjelltoppane, er bøkene våre. Dei ferdige, bearbeida produkta. Å skrive bøker er på mange måtar lik ein fjelltur. Vi begynner nede ved stien. Kanskje er det første gongen, og vi har ikkje eingong pakka niste. Ikkje tatt med rette kleda. Trudde ikkje turen blei så lang og utfordrande. Så må vi gi opp før vi i det heile tatt har kome skikkeleg i gang. Vi tenker at jaja, så var det kanskje ikkje noko for meg. Eller eg er visst ikkje flink nok til dette. Så blir det berre med draumen. Vi veit ikkje at dei som har nådd toppen er betre førebudd. At dei har gjort dei same feila før oss, gong på gong. Dei har vore gjennom dette så mange gongar, men lært litt meir for kvar gong. No veit dei betre kva klede dei må ha på for å halde varmen, kva mat dei bør ete for å halde energien oppe. Dei har lese seg opp, tatt til seg ulike råd og forsøkt å finne fram til dei som passar. Draumen driv dei vidare. 

Vi prøver på nytt. Er ikkje sikre på kva veg vi skal velje. Høgre eller venstre. Den lange slakke vegen, eller den korte, men brattare stien. Vi tar små steg. Prøver først eine stien, utforskar råsa. Går eit stykke, ombestemmer oss og snur. Så tar vi andre stien, fomlar rundt mens vi fantaserer om korleis toppen ser ut. Etter kvart nærmar vi oss første nuten. Det er bratt, men vi greier det. Må kanskje klyve litt, men vi kjem oss opp. Så blir det litt lettare å gå, vi får ny sjølvtillit og tenker at dette skal vi få til. Så deler vegen seg igjen. Vi får lyst til å gi opp, fomlar meir. Tenker at dette kjem aldri til å gå. Til slutt står vi der, med den ruvande, spisse toppen framfor oss. Den siste kneika. Orkar vi det som må til for å kome til topps? Det er nedtur å å snu utan å ha vore heilt oppe. Men kanskje vi kan gi oss no. Det er jo fin utsikt her også. Det er ingen skam å snu. Hadde det ikkje vore for at utsikta heilt der oppe er enda betre. Spektakulær. Og turen tilbake blir så mykje betre når vi veit at vi verkeleg gav alt. Og greidde det. 

Det speler ingen rolle kor høgt eller lavt fjellet er. Kor mykje toppen ruvar. Vegen dit er lik for alle. Men det er du som må gå dit. Det er du som må gjere dei nødvendige førebuingane, pakke rette klede og ta med skikkeleg niste. Gjere alt arbeidet. Det er ingen skam å snu, du kan prøve igjen så mange gongar du vil. Vi har alle vore der. Og vi veit at det er spektakulært på toppen. 

 

Eg har fått stipend. Igjen!

 

I haust var eg så heldig å få eit ekstraordinært koronastipend frå Møre og Romsdal fylkeskommune. I mars fekk eg stipend frå NBU sitt vederlagsfond, og denne veka fekk eg jammen stipend frå Møre og Romsdal fylkeskommune igjen. Å få tre store stipend på så kort tid er ein draum utan like, og eg er så glad for at det finst slike ordningar som kan hjelpe oss kunstnarar på veg. Dette betyr nemleg at eg kan jobbe redusert frå hausten av, og få meir tid til å skrive. Hurra! I skrivande stund held eg på med ein ny ungdomsroman, og går det rette vegen så håper eg det blir bokutgiving allereie neste år. Vi får sjå. Eg er så utruleg glad og takksam.

Skrivekurs i Giske kommune

Bur du i Giske kommune? Liker du å skrive? Bli med på skrivekurs, da! 

Eg skal halde ein kreativ skriveverkstad for elevar i 5.-10. trinn og eldre i veke 25 og 26. Her vil du lære smarte metodar og triks for å skrive ein god tekst. Du vil mellom anna få øve deg på å bygge opp ei spennande forteljing; lære korleis ein kan skape interessante karakterar, miljøskildring, konflikt og tema mm. Kort sagt: Kva det er som gjer ei historie spennande og korleis ein kan gi lesaren lyst til å lese vidare. Vi skal også snakke om kva som gjer språket levande, og kvifor ein bør unngå klisjear. 

Du vil få ulike skriveøvingar, og etter kvart kan vi kanskje lese tekstane våre høgt for kvarandre? Men det siste er heilt valfritt. I dette kurset skal ingen føle på prestasjonsangst, kun skriveglede. 

Kurset går over tre dagar ved Valderøy barneskule:

Veke 25: Onsdag-fredag kl. 9-15. 

Veke 26: Onsdag-fredag kl. 9-15. 

Du må ta med matpakke og eigen PC/iPad å skrive på. 

Fredag treng du ikkje å ta med matpakke, da feirar vi gjennomført kurs med pizza. 

PS. Ikkje tenk at dette er som ein einaste lang norsktime med lekser. Dette blir kreativt og kjekt (med mindre du absolutt hatar å skrive. Da er det kanskje ikkje rette kurset for deg:). 

PPS. Kurset er gratis og ein del av Sommarskulen i Giske kommune. Håper du vil bli med!

For spørsmål eller påmelding, send e-post til: annkolaas@gmail.com

Sånn ser eg ut: